Rząd zbagatelizował deficyt na rachunku bieżącym: „To jest oczekiwane i uzasadnione”.

Rząd krajowy zbagatelizował obawy dotyczące deficytu na rachunku bieżącym , który przekroczył 5 miliardów dolarów w pierwszym kwartale 2025 r., argumentując, że jest to oczekiwane i uzasadnione zjawisko w kontekście trwałego wzrostu gospodarczego kraju. W związku z tym administracja Javiera Mileia łagodzi kontrowersje, które pojawiły się w ostatnich godzinach w sprawie tego, gdzie trafiły te pieniądze.

Szef sztabu Guillermo Francos stwierdził w wywiadzie radiowym, że deficyt odzwierciedla znaczącą zmianę w polityce gospodarczej. „Po pierwsze, istnieje wolna wymiana, a w ramach pasm dolar porusza się swobodnie” – wyjaśnił, podkreślając, że ten trend jest wynikiem dekapitalizacji, z którą zmaga się kraj, i konieczności inwestycji, aby ją odwrócić.

Ze swojej strony, wiceminister gospodarki José Luis Daza zagłębił się w temat podczas seminarium z bankierami i finansistami, gdzie opisał deficyt jako zjawisko „absolutnie oczekiwane i rozsądne” dla kraju rozwijającego się w tempie 6% rocznie. Tymi oświadczeniami specjaliści rządowi łagodzą ton tego zjawiska i wzywają rynki do zachowania spokoju.

Daza porównał przypadek Argentyny z przypadkiem innych krajów w regionie, które przy wzroście na poziomie 2% radzą sobie z deficytem na poziomie od 2,5% do 3%. Według niego deficyt na rachunku bieżącym w Argentynie na poziomie 2% w kontekście przyspieszonego wzrostu jest więcej niż logiczny. Wiceminister podkreślił również, że deficyt ten nie jest spowodowany deficytem fiskalnym. „W Argentynie skarb państwa oszczędza” – stwierdził, przypisując deficyt przede wszystkim zwiększonym inwestycjom , zwłaszcza z sektora prywatnego, który również go finansuje.

W tym kontekście Daza przewidział fundamentalną zmianę w bilansie płatniczym dzięki rozwojowi sektora energetycznego i górniczego, co może wygenerować nadwyżkę w wysokości od 50 do 60 miliardów dolarów, co odpowiadałoby „dwóm sektorom rolniczym”.

Deficyt na rachunku bieżącym jest definiowany jako różnica między dochodami a wydatkami kraju lub między oszczędnościami a inwestycjami. Urzędnik rządowy argumentował, że dla rozwijającego się i niedokapitalizowanego kraju, takiego jak Argentyna, deficyt tego typu jest oznaką transformacji gospodarczej, a nie problemem strukturalnym .

Na koniec urzędnik podkreślił, że kurs wymiany dolara w danym kraju „jest ustalany na podstawie podaży i popytu na dolary” i nie podlega żadnym kontrolom, choć przyznał, że ekonomiści nie dysponują precyzyjnymi narzędziami pozwalającymi na przewidywanie jego przyszłych zachowań.